i8

De geschiedenis van de kerk

In 1891 verleende het bisdom toestemming voor de bouw van een nieuwe kerk in Heeten. Deze kerk zou de oude kerk op de hoek van het Dorpsplein en de Hordelmansweg vervangen. De eerste steen voor de huidige kerk werd gelegd op 21 april 1892. Architect A. Tepe was geïnspireerd door de Westfaalse gotiek, zoals die bijvoorbeeld zichtbaar was in de St. Martin in Münster. Hij bouwde een prachtige kerk maar wel een die in de loop der jaren duur bleek in onderhoud. Vooral de dakconstructie kostte veel geld aan onderhoud.

Het interieur van de kerk heeft in de loop der jaren veel veranderingen ondergaan. In 1921 kreeg Fried Boonekamp uit Den Haag de opdracht om de witgekalkte muren in de kerk te beschilderen. De jaren dat Boonekamp in Heeten werkte, woonde hij samen met zijn vrouw Emma in een woonwagen achter de Dorpsstraat. De beschildering bestond uit een groot aantal slanke engelen. Het verhaal wil dat Emma daar model voor heeft gestaan.

Pastoor Herfkens (1812-1844) had in 1821 aan de Hordelmansweg een afzonderlijk kerkhof aan laten leggen. Omdat dit kerkhof vol raakte, werd besloten om tegelijk met de bouw van de nieuwe kerk een nieuw kerkhof te realiseren. In 1913 werd op dit nieuwe kerkhof een bidkapelletje gebouwd met daaronder een grafkelder voor acht overledenen. In 1914 zijn de stoffelijke resten van de eerste drie pastoors van de parochie in de grafkelder bijgezet. Daarna is de grafkelder dichtgemetseld.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stalen de Duitsers drie klokken om tot wapens om te smelten. De kerk liep ook schade op door de V1’s die de Duitsers afschoten vanaf Schoonheten. In november en december 1944 werden alle ramen aan de noordzijde vernield. En op 8 april 1945, de dag voor de bevrijding van Heeten, ontstond er nog veel schade aan de toren doordat de Duitsers er explosieven in aanbrachten en daarna de toren in brand staken. De brand kon gelukkig door buurtbewoners worden geblust. Wel werden de ramen aan de zuidzijde vernield en raakte het orgel zwaar beschadigd.

Doordat de kerk niet meer was te gebruiken, werd er van 1944 tot 1946 een noodkerk ingericht in een schuur bij de boerderij van de familie Hogeslag. Na de oorlog is de schade aan de kerk met behulp van bijdragen van onder andere het Nationaal Herstelfonds hersteld. In 1950 werden de drie in 1944 weggehaalde klokken vervangen, mede dankzij bijdragen van de parochianen.

In 1968 werd een nieuwe pastorie gebouwd. De oude pastorie werd in 1972 overgedragen aan de stichting Trefpunt. Tegenwoordig is het Kulturhus in de pastorie gevestigd. De parochie heeft besloten om uiterlijk in 2025 de kerk te sluiten, onder meer vanwege de terugloop in het kerkbezoek en de druk op de financiën.

De kerk in 1893
Het interieur voor 1913
Het interieur rond 1930
Bidkappeletje
Nieuwe pastorie
Bron: Boek ”De kerk in het midden”, uitgegeven ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de kerk in 1992.