i19

’t Scheultie

’t Scheultie wordt ook wel ’t Rooie Scheultie genoemd. De naam verwijst naar de rode dakpannen van het gebouw, die sterk afsteken tegen al het groen waarmee het wordt omgeven. 

Tot 1927 bezochten de katholieke en protestantse kinderen de (dorps)school aan de Dorpsstraat in Heeten. “Salland was overwegend katholiek, maar de adel was protestant. Alle boerderijen op het landgoed werden zowel door protestantse als katholieke boeren bewoond, die gekozen werden door de baron. Dit gaf geen problemen met de katholieke gemeenschap, want het ging al eeuwen zo.” (Bron: interview familie Grootenhuis.)

De katholieken, die sinds de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden waren achtergesteld ten opzichte van de protestanten, begonnen in de negentiende eeuw aan een periode van emancipatie. Het katholieke onderwijs, de katholieke pers en het katholieke verenigingsleven werden sterk ontwikkeld.

De katholieke kerk propageerde om scholen te stichten die bestemd waren voor de katholieke kinderen. Omdat het aantal katholieke kinderen in Heeten in de meerderheid was, was het eenvoudiger en goedkoper om een nieuwe school te stichten voor de protestantse bevolking. Daarom is in 1927 halverwege het dorp en huis Schoonheten een openbare school gebouwd. Omdat de meeste protestantse gezinnen in de richting van landgoed Schoonheten woonden, was dit een logische plek. 

De school kreeg twee lokalen voor zes leerjaren. Er waren twee leerkrachten: een juf voor de eerste drie leerjaren en een schoolhoofd voor leerjaren 4, 5 en 6. In de loop van de tijd werden gezinnen kleiner. Hierdoor nam het aantal kinderen dat de school bezocht drastisch af. Uiteindelijk heeft de school na 58 jaren in 1985 haar deuren gesloten. Dat het een prettige omgeving was om te werken blijkt uit de langdurige dienstverbanden van de schoolhoofden. 

Tegenwoordig wordt ‘t Scheultie gebruikt als gemeenschapsgebouw voor het dorp Heeten, maar vooral voor het buurtschap Schoonheten. 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Herstel_van_de_bisschoppelijke_hi%C3%ABrarchie_in_Nederland