Vlotbruggen over het Overijssels kanaal
Nadat in 1858 het Overijssels kanaal tussen Deventer en Raalte was geopend, werd er bij de oversteekplaatsen, zoals de Zonnenbergerbrug, de Spekhoekbrug en de Veldkampbrug gebruik gemaakt van vlotbruggen. Een vlotbrug is een beweegbare brug met een op- en afrit en een beweegbaar drijvend deel. Dit deel kan wegdraaien om een scharnierpunt op de wal. Deze vlotbruggen werden gemaakt van grenenhout. De naden van het drijvende deel werden dichtgemaakt met bijvoorbeeld hennep en pek of teer.
De vlotbruggen werden door de Maatschappij Overijsselse Kanalen (M.O.K.) op de werf in Raalte gebouwd. Het hout moest eerst gedroogd worden in de droogloods. De vlotbruggen werden ook onderhouden door de M.O.K.-werf, soms op de werf maar ook op locatie.
Om aan de eisen van het steeds zwaarder wordende vrachtverkeer op de weg te voldoen, moesten bruggen zwaarder en breder gemaakt worden. Daarom werden de vlotbruggen vervangen door stalen ophaalbruggen. Deze werden niet meer gemaakt op de M.O.K.-werf; daar hadden ze niet de juiste faciliteiten om stalen bruggen te bouwen of te onderhouden. Helaas verdwenen er om die reden veel historische bruggen uit het landschap. Nadat op 1 augustus 1988 het kanaal definitief voor de scheepvaart was gesloten, werden er naast sommige ophaalbruggen vaste bruggen aangelegd, zoals bij de Veldkampbrug.
